Rabu, 17 Ogos 2011

Bus Stand

Kau ingat tak lagi?
Kau mula2 guna khidmat dia masa kau kena tinggal bas.

Bas yg selalu kau naik untuk ke mana2.
Kadang2 bas tu datang lambat.
Dekat dia lah kau luah amarah kau.
Dia tak pernah bising pun.
Sebab dia tahu kau cuma seorang penunggu setia.

Tapi sekarang bas tu dah tak datang ambik kau lagi.
Kau tak putus asa.
Terus tunggu disamping dia.
Segala luahan kau dia dengar tak pernah jemu.
Sebab dia tahu kau sedih.
Sedih yg bas kesukaan kau dah tak datang.

Tapi dia tahu.
Sedih2 kau.
Marah2 kau.
Ada sekelumit keyakinan untuk buat kau terus tunggu bas tu.

Ya dia sedar.
Bila sampai masanya nanti kau akan pergi.
Pergi dari penantian yg lama tu.
Mungkin pergi kepada bas kesukaan kau tu.
Atau mungkin pergi kepada bas baru yg boleh buat kau lagi gembira.

Tapi percaya lah.
Kalau ada suatu ketika.
Mungkin kau akan patah balik ke tempat sama.
Dalam keadaan marah2 sebab ditinggalkan.

Percaya lah.
Yg dia tak kisah.
Dia akan tetap teman kau lagi.
Dengar luahan rasa kau.
Yg penuh perasaan tu.

Walaupun dia tahu.
Yg kau hanya singgah sekejap.
Dan akan tinggalkan dia lagi.
Sebab dia sedar.
Yg dia hanya satu tempat persinggahan.

3 ulasan: